جیمی هندریکس

وبلاگ تخصصی موسیقیدان نامدار جیمی هندریکس

جیمی هندریکس

وبلاگ تخصصی موسیقیدان نامدار جیمی هندریکس

جیمی هندریکس اولین اسطوره راک


شاید بتوان به جرات جیمی هندریکس را اولین اسطوره دنیای موسیقی راک نامید. چرا که هم زنده بودنش و هم مرگش آن قدر منحصر به فرد بود که توانست کل زندگی او را در ابهام فرو برد. ابهامی که هنوز هم شکسته نشده و او را بهترین نوازنده گیتار الکتریک تاریخ می دانند. مرگی که شاید بتوان آن را اولین مرگ غم انگیز ستاره راک دانست، مرگی که بسیار شبیه مرگ جان لنون (گرچه وی خودکشی نکرد)، جیم موریسون و کرت کوبین است. در تمام این سال ها وقتی صحبت از گیتار الکتریک، موسیقی راک یا مثلاً مبداء موسیقی متال می شود، اولین اسمی که به ذهن بسیاری از مخاطبان موسیقی خطور می کند، نام جیمی هندریکس است که بسیاری از منتقدین هنوز هم او را بهترین نوازنده گیتار الکترونیک می دانند و تاثیرات او بر روی موسیقی راک و بعدها متال را انکارناشدنی.

جیمز مارشال هندریکس معروف به جیمی هندریکس در 27 نوامبر سال 1942 در شهر واشنگتن آمریکا به دنیا آمد. او را همگان به عنوان پدر گیتار الکتریک میشناسند، کسی که با نبوغ خود ساز گیتار را به شهرتی جهانی رساند. در سن 15 سالگی مادرش را از دست داد. او اولین گیتارش را در همان سن و با قیمت 5 دلار از یکی از آشنایان پدرش خرید و اتفاق بزرگ به وقوع پیوست. پسری که زندگیش سراسر غم و اندوه بود حال میتوانست با سازش احساسات خود را بیان کند. پس از بدست آوردن گیتار، او تمریناتی را بدون استاد و راهنمایی شروع کرد و با گوش دادن به موسیقی دیگران از آن ها تقلید می کرد. در تابستان سال 1959 پدرش برای هندریکس گیتار برقی خرید و شاید این بهترین کاری بود که برای فرزندش انجام داد!

در دهه شصت هر چند هندریکس توانست طرفداران محدودی پیدا کند ولی به توصیه چت چندلر نوازنده گیتار بیس گروه مشهور Animals ، هندریکس به انگلیس رفت و در آنجا فعالیت خود را ادامه داد. انگلیس مهد موسیقی راک اند رول، توانست نبوغ و استعداد هندریکس را شکوفا کند؛ مهارت و سبک خاص او در نوازندگی باعث شد به سرعت نامش بر سر زیان‌ها بیفتد.

آلبوم خود با عنوان "Are You Experienced" را در انگستان منتشر کرد. وی کارهای عجیبی با گیتار انجام میداد مانند نواختن گیتار با دندان یا زبان و ترانه هایش جزو برترین آثار بریتانیا شدند.

اما کاری که در فستیوال پاپ مونتری انجام داد باعث شد که نقل محافل خبری شود. پس از اجرایش در آن فستیوال، در انتهای برنامه برای تشکر از تماشاچیان گیتار خود را به آتش کشید!

بازگشت جنجالی هندریکس به آمریکا باعث شد که آلبومش در امریکا به فروش بالایی دست پیدا کند و دو آلبوم بعدی او با عنوان Electric Ladyland و Bold as Love مورد استقبال قرار گرفت.





اما اینکه هندریکس را به عنوان اسطوره میشناسند، چندان عجیب نیست، ساز گیتار در موسیقی راک تا سالها تنها نقش همراه کننده را بازی می کرد. عدم توجه به پیچیدگی های تکنیکی و قابلیتهای بالای گیتارالکتریک، مدتها این ساز را محدود به اجرای چند آکورد ساده کرده بود. حضور جیمی هندریکس جرقه ای بود برای دیگر نوازندگان و ظهور مجدد گیتار الکتریک، در حقیقت موسیقی سازی را او برای گیتار الکتریک بنیان نهاد.

اما این نوازنده افسانه ای گیتار در 6 سپتامبر سال 1970 در زمانی که تنها 27 سال سن داشت، بدلیل مصرف زیاد مشروبات الکلی و قرص از دنیا رفت. هر چند عمر وی کوتاه بود اما تاثیری که داشت تا به امروز ادامه دارد و او هنوز الگوی بسیاری از نوازندگان برجسته گیتار است.

در نظر سنجی نشریه موسیقی «کلاسیک راک» ،جیمی هندریکس به عنوان بزرگترین قهرمان گیتار تاریخ موسیقی شناخته شده است. در این نظر سنجی،" کیت ریچاردز" از گروه رولینگ استونز در رده دوم و "استیو ری وان" در رده سوم قرار گرفتند. مجله رولینگ استون در نظرخواهی از کارشناسان واهالی موسیقی هندریکس را به عنوان چهارمین چهره‌ برتر تاریخ راک انتخاب کرد.



جیمی هندریکس، یکی از فوق‌العاده‌های دنیای موسیقی راک است. شما طرفدار Black Sabbath باشید یا هوادار لد زپلین ، باید بدانید هر موسیقی‌دانی به نحوی به مکتب هندریکس ربط پیدا می‌کند یا از آن الگوبرداری کرده است. هندریکس در هر سبکی نوازندگی کرده و اثری از خود بر جای گذاشته است. به ترانه "Voodoo Chile" گوش دهید و می‌توانید نشانه‌هایی از بلوز را در آن پیدا کنید. او از صدای موسیقی برای رسیدن به هدفش استفاده می‌کرد، مانند اثر « این راک است». او می توانست یک خواننده و ترانه‌سرای احساساتی باشد: در "Bold As Love" او به گونه‌ای می‌خواند که شما می‌فهمید او مردی است که قلب خود را می‌شناسد.

آهنگ «غبار ارغوانی» آهنگی است که در سال 1967 توسط گروه امریکایی انگلیسی The Jimi Hendrix Experience که جیمی هندریکس یکی از اعضای محوری آن بوده به بازار ارائه شد و قسمت هایی از ترانه آن محصول پراکنده گویی ها و نوشتن های عجله ای هندریکس در لحظاتی خاص است. افکاری که در این ترانه مطرح شده، بسیار شبیه افکار پریشان فردی که تحت تاثیر مواد مخدر قرار دارد است. گرچه که خود هندریکس همواره این موضوع را به شدت تکذیب می کرد. وی در مصاحبه ای در خصوص آهنگ گفته که «غبار ارغوانی» درباره یک خواب است. خوابی که من مشغول راه رفتن در پایین اقیانوس بودم. حس کردم که گم شده ام و آن موقع بود که مسیح به نجاتم آمد و مرا آزاد کرد.

تعداد زیادی از منتقدین Purple Haze را در خصوص جنگ ویتنام دانسته اند، به نوعی اولین آهنگ بین المللی او بود. آهنگی که به صورت تک آهنگ هم در انگلستان و هم در امریکا منتشر شد. آهنگی که در رتبه هفدهم لیست 500تایی بهترین آهنگ های همه زمان های مجله رولینگ استون قرار دارد. آهنگی که به نوعی امضای شخصی هندریکس است.

جان مایر هنرمند معروف نسل امروز می گوید: « وقتی که من به هندریکس فکر می‌کنم، به یکی از دوست‌داشتنی‌ترین و دلنشین‌ترین نواهای گیتار می‌اندیشم که در ترانه‌هایی نظیر "One Rainy Wish" و "Drifting" نظیر آن‌را شنیده‌ام. "Little Wing"، به شکل دردناکی کوتاه و زیباست. من فکر می‌کنم دلیل اصلی این‌که همه موسیقی‌دان‌ها دوست دارند ترانه‌های هندریکس را بنوازند، این است که زبان اشعار و موسیقی وی را زاده قلب و فکر او می‌دانند.»

هندریکس یک رابطه محرمانه با نوازندگی گیتار داشت علی‌رغم این‌که آن‌را بسیار فنی و تئوریک می‌نواخت. گیتار برای او مقدس بود. یک حالت اسطوره‌ای در مورد او وجود دارد که هیچ جنبه انسانی در آن نیست.

درسال 2010 آلبومی به نام دره‌های نپتون Valleys Of Neptune توسط نشر موسیقی سونی متنشر شد که در لیست پرفروش ترین آلبوم های آمریکا قرار گرفت. برای گوش کردن به 30 ثانیه از آهنگ ها: ادامه...



منبع: آهنگ سرا

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد